در شرایطی طی یک دهه گذشته بارها در مورد فرسودگی ناوگان جادهای هشدار داده شده که بار دیگر اتوبوسهای از رده خارج حادثه آفریده و موجب مرگ ۶دانشآموز نخبه کرمانی شد.این در حالی است که شاهد حرکت شتابان ناوگان حملونقل بین شهری کشور به سمت فرسودگی هستیم...
عصر پنجشنبه ۱۸بهمن ۱۴۰۳واژگونی اتوبوس حامل دانشآموزان جان ۶نفر را گرفت و ۲۷نفر دیگر را مصدوم کرد. گرچه در ابتدا دادستان کرمان اعلام کرد فرسودگی اتوبوس در دست بررسی است اما روز گذشته در نهایت اعلام شد که بررسیهای اولیه پلیس و کارشناسان تصادفات نشان میدهد که علت اصلی حادثه، نقص فنی و بریدن ترمز اتوبوس بوده است. علاوه بر این ظرفیت اتوبوس هم به نوعی نشان از فرسوده بودن آن دارد، چرا که سالهاست اتوبوسهایی با ظرفیت ۴۴نفر دیگر تولید نمیشوند. فرسودگی ناوگان مسافری و حتی باری، طی سالهای گذشته تلفات زیادی متوجه شهروندان کرده است، از سال ۹۷با واژگونی اتوبوس دانشگاه علوم تحقیقات گرفته تا سانحه اتوبوس خبرنگاران در سال ۱۴۰۰. طبق آماری که غلامعباس بهرامینیا، معاونت حملونقل سازمان راهداری کل کشور در آذرماه امسال اعلام کرد در حال حاضر تعداد ۱۴هزار و ۴۵دستگاه اتوبوس فعال بینشهری در بخش مسافری وجود دارد که متوسط عمر آنها ۱۵سال است. همچنین ۶هزار و ۴۴۸دستگاه از آنها سن بیشتر از ۱۵سال دارند. طبق گفته بهرامینیا میزان فرسودگی ناوگان اتوبوسی ۴۶درصد است. البته تصادفات جادهای نسبت به دهههای گذشته در کشور کاهش قابلتوجهی داشته و با وجود افزایش چشمگیر ناوگان خودرویی کشور از ۳میلیون به ۳۹میلیون دستگاه، نرخ تلفات جادهای به ازای هر میلیون خودرو کاهش قابلتوجهی داشته و از ۴هزار و ۵۳۶نفر در اواخر دهه ۷۰به ۵۱۰نفر در سال ۱۴۰۲رسیده است. اما با توجه به حرکت شتابان ناوگان حملونقل بین شهری به سمت فرسودگی بازگشت به وضعیت دهه ۷۰چندان بعید به نظر نمیرسد؛ چراکه کمبود بودجه برای نوسازی، تحریمهای بینالمللی و توقف ۴ساله اسقاط خودروهای فرسوده از سال ۹۷تا ۱۴۰۱این ناوگان را کاملا از نفس انداخته است. با وجود روند کاهشی تلفات در دو دهه گذشته، صنعت خودروی کشور همچنان با چالشهای جدی در حوزه ایمنی روبهروست. فرسودگی اتوبوسهای بینشهری از مهمترین این چالشهاست که میتواند جان شهروندان را با خطر جدی مواجه کند.